Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΦΚ Ναντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΦΚ Ναντ
Επίσημη ονομασίαFootball Club de Nantes και Football Club de Nantes Atlantique
Ίδρυση1943
Έδραd:Q2946059, Γαλλία
ΣτάδιοΣταντ ντε λα Μπωζουάρ, Νάντη[1]
ΙδιοκτήτηςΒαλντεμάρ Κιτά
ΠροπονητήςΑντουάν Κομπουαρέ[2]
ΠρωτάθλημαΛιγκ 1[3]
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata (π • σ • ε )

Η Φουτμπόλ Κλαμπ ντε Ναντ (βρετονικά: Football Klub Naoned, γκαλό: Naunnt, γαλλικά: Football Club de Nantes) είναι ποδοσφαιρική ομάδα που εδρεύει στην πόλη της Νάντης και έχει ως έδρα το Σταντ ντε λα Μπωζουάρ. Πρόκειται για έναν από τους πιο επιτυχημένους συλλόγους στη Γαλλία, έχοντας στην τροπαιοθήκη της οκτώ Πρωταθλήματα Γαλλίας, τέσσερα Κύπελλα Γαλλίας και ένα Λιγκ Καπ Γαλλίας.

Η ΦΚ Ναντ ιδρύθηκε στις 21 Απριλίου του 1943, ως αποτέλεσμα συγχώνευσης τοπικών ομάδων με στόχο τη δημιουργία ενός μεγάλου ανταγωνιστικού συλλόγου. Ο σύλλογος κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα το 1965. Η Ναντ φημίζεται για τις ακαδημίες της και από εκεί προήλθαν γνωστά ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου όπως οι Μαρσέλ Ντεσαγί, Ντιντιέ Ντεσάν και Κριστιάν Καρεμπέ.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1943, στη Νάντη υπήρχαν πέντε ποδοσφαιρικά σωματεία (Saint-Pierre, Stade Nantais UC, AC Batignolles, ASO nantaise και Mellinet). Ωστόσο, ο διευθυντής της Mellinet, Μαρσέλ Σαουπίν, συνειδητοποίησε ότι η Νάντη θα μπορούσε να έχει μια καλύτερη πιθανότητα αθλητικής επιτυχίας εάν και τα πέντε σωματεία συγχωνευθούν σε μία. Μετά τη συγχώνευση των πέντε συλλόγων και στη δημιουργία της Ναντ Φ.Κ., ο Σαουπίν δήλωσε, «Σήμερα είμαστε μια μικρή ομάδα, αλλά αν εργαστούμε από κοινού, μια μέρα θα γίνει μια μεγάλη ομάδα". Ο σύλλογος έγινε επαγγελματικός μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Ιούλιο του 1945.

Σαν επαγγελματικός σύλλογος έδωσε τον πρώτο της αγώνα στο Σταντ Ολυμπίκ ντε Κολόμπ, απένατι στη Σ.Α. Παρίς (CA Paris-Charenton) όπου και επικράτησε με σκορ 2-0. Ο πρώτος εντός έδρας αγώνας του συλλόγου συνοδεύτηκε και με ήττα από την Α.Σ. Τρογιές, με σκορ 2-0. Στην πρώτη σεζόν η Ναντ Φ.Κ. τερμάτισε στην πέμπτη θέση με προπονητή τον Έμε Νούικ (Aimé Nuic), ο οποίος αργότερα παραιτήθηκε μετά από διαφωνίες με τον σύλλογο. Τον διαδέχθηκε ο Άντουαν Ραμπ (Antoine Raab) ο οποίος είχε ρόλο παίκτη-προπονητή στην ομάδα. Μετά από 16 συνεχόμενα νικηφόρα παιχνίδια η ομάδα κατατροπώθηκε με το βαρύ 9-0 από τη Σοσό. Το 1963 το συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να δώσει επιδοτήσεις με στόχο ο σύλλογος να ανέβει στη επόμενη κατηγορία.

Αυτό συνέβηκε πολύ σύντομα μιας και ο σύλλογος την 1η του Ιούλη κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία ενάντια στη Σοσό. Το δυσάρεστο μέσα στα ευχάριστα για τον σύλλογο ήταν ο θάνατος του Μαρσέλ Σαουπίν την 10η Ιουνίου, ο οποίος δεν κατάφερε να δει το δημιούργημα του να αγωνίζεται στη μεγαλύτερη κατηγορία της χώρας.

Η Ναντ κατέκτησε τα πρωταθλήματα 1964-65 και 1965-66 παίζοντας ελκυστικό ποδόσφαιρο χάρις στον Τζόσε Αρίμπας, ο οποίος ήταν λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου.

Το 1976 ο Αρίμπας αποχωρεί από την ομάδα και τα ηνία της ομάδας πήρε ο Ζιάν Βίνσεντ, πρώην ποδοσφαιριστής της Σταντ Ρέιμς, ο οποίος έμεινε στον σύλλογο μέχρι το 1982 κερδίζοντας το πρωτάθλημα τις σεζόν 1976-77 και 1979-80. Τον διαδέχθηκε ο Ζιάν Κλώντ Σουαντού πρώην παίκτης της Ναντ Φ.Κ. και επίσης λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου όπως και ο Αρίμπας.

Ο σύλλογος συνέχισε να τερματίζει στις υψηλότερες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα τερματίζοντας δεύτερη το 1984-85, πίσω από την Μπορντώ, και πίσω από την Παρί Σεν Ζερμέν τη σεζόν 1985-86. Από την περίοδο αυτή ο σύλλογος τερμάτιζε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί ο Ζιάν Κλωντ Σουαντού από τον Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς το 1988. Αυτό όμως δεν άλλαξε καθόλου την καθοδική πορεία του συλλόγου με αποτέλεσμα τις σεζόν 1988-89 και 1989-90 να τερματίσει στην έβδομη θέση και τη σεζόν 1990-91 στη δέκατη πέμπτη. Τον Ιούλιο του 1991 προσλαμβάνουν και πάλι τον Ζιάν Κλωντ Σουαντού.

Τον Ιούλιο του 1992 ο σύλλογος κινδυνεύει με υποβιβασμό γιατί δεν πληροί τα οικονομικά κριτήρια της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Για να γλυτώσει τον υποβιβασμό η ομάδα μετονομάστηκε σε ΦΚ Ναντ Ατλαντίκ (FC Nantes Atlantique) και έτσι παρέμεινε στην πρώτη κατηγορία.

Την περίοδο 1994-95 η Ναντ κερδίζει το πρωτάθλημα και αγωνίζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 1995-96 όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης.

Την περίοδο μεταξύ 1995-97 ο σύλλογος περνά από οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να πουλήσει τους καλύτερους του παίκτες. Ο προπονητής της ομάδας Ζιάν Κλωντ Σουαντού βλέποντας να πωλούν το έμψυχο δυναμικό του παραιτείται από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα το 1996.

Από το 1997 μέχρι το 2007 η Ναντ τερμάτιζε στα μεσαία σκαλοπάτια του πρωταθλήματος με εξαίρεση το 2001 όπου και το κατέκτησε. Η σεζόν 2006-07 ήταν καταστροφική οδηγώντας το σύλλογο στη δεύτερη κατηγορία μετά από 44 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην πρώτη κατηγορία. Τη σεζόν 2007-08 ο σύλλογος μετονομάζεται ξανά σε ΦΚ Ναντ (FC Nantes), κερδίζει την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια και τη σεζόν 2008-2009 αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία. Την ίδια σεζόν δεν καταφέρνει να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία και τερματίζοντας δέκατη ένατη πήρε πάλι το δρόμο για τη δεύτερη κατηγορία.

Χρώματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περίοδος 1995-1996

Οι πράσινες και κίτρινες ριγέ εμφανίσεις είναι προς τιμήν του Ζιάν λε Γκιλού, ενός από τους ιδρυτές του συλλόγου ο οποίος διατηρούσε στάβλους με άλογα ιπποδρομιών των οποίων οι εμφανίσεις ήταν πράσινες και κίτρινες ρίγες. Λόγω των χρωμάτων αυτών βγήκε και το παρατσούκλι Τα Καναρίνια (Les Canaris).

Προπονητές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εγκαταστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σταντ Μαρσέλ-Σωπέν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Σταντ Μαρσέλ-Σωπέν
Εξωτερική άποψη του Σταντ Μαρσέλ-Σωπέν

Η ΦΚ Ναντ έδινε τους πρώτους της εντός έδρας αγώνες στο Σταντ ντυ Βιβιέ, έδρα της ομάδας της Σαιν-Πιέρ, στο Σταντ ντε λα Κοντρί, έδρα της ομάδας της Μελινέ, και στο στάδιο του Παρκ ντε Προσέ[5], προτού λάβει την άδεια να αγωνίζεται στο Σταντ Μυνισιπάλ Μαλακόφ (9.000 θέσεων, εκ των οποίων οι 3.000 καθήμενων). Όμως, ο αγωνιστικός χώρος του τελευταίου χρησιμοποιήθηκε ως χώρος στάθμευσης από την Wehrmacht, ενώ στη συνέχεια υπέστη τους θανατηφόρους βομβαρδισμούς της 16ης και 23ης Σεπτεμβρίου 1943[6]. Το στάδιο άνοιξε εκ νέου τις πύλες του στις 15 Οκτωβρίου 1944[7], όμως η τέλεση αγώνων επίσημων διοργανώσεων ανεστάλη : έτσι, η ΦΚ Ναντ, ουσιαστικά, δεν εγκαταστάθηκε σε αυτό παρά τον Σεπτέμβριο του 1945, ενόψει του ντεμπούτου της στην D2. Η ΦΚΝ παρέμεινε θαμώνας του όσο, παράλληλα, αποκτούσε όλο και περισσότερη ισχύ στο γαλλικό ποδόσφαιρο, και χάρη σε αύξηση της χωρητικότητάς του 1951[8] και το 1955[9], και στη συνέχεια μιας ολικής ανακαίνισης το διάστημα 1968-1969[10], το στάδιο, το οποίο είχε λάβει την ονομασία Σταντ Μαρσέλ-Σωπέν τον Μάρτιο του 1965[11] προς τιμήν του ιδρυτή του συλλόγου, έφτασε σχεδόν τις 30.000 θέσεις, εκ των οποίων οι 13.000 καθήμενων. Το μεγαλύτερο τμήμα του κατεδαφίστηκε στα μέσα του 2007, όμως έπειτα από αρκετές τροποποιήσεις που έγιναν, το στάδιο μπορούσε, εκ νέου πλέον, να φιλοξενεί από τον Οκτώβριο του 2009 τη δεύτερη ομάδα του συλλόγου, η οποία, μέχρι τότε, ήταν υποχρεωμένη να χρησιμοποιεί το Σταντ Μισέλ-Λεκουάντρ.

Σταντ ντε λα Μπωζουάρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Σταντ ντε λα Μπωζουάρ
Το Σταντ ντε λα Μπωζουάρ, έδρα της ΦΚΝ από το 1984.

Η τοποθεσία, ωστόσο, του Σταντ Σωπέν στο κέντρο της πόλης της Ναντ περιόριζε, ωστόσο, κάθε σκέψη για περαιτέρω αύξηση της χωρητικότητάς του, και, χάρη στη γαλλική ανάληψη της διοργάνωσης του Euro 1984, ένα ολοκαίνουργιο γήπεδο φουτουριστικής αρχιτεκτονικής χτίστηκε στα βόρεια προάστια της πόλης : το Σταντ ντε λα Μπωζουάρ, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν στις 8 Μαΐου 1984 στη διάρκεια μιας φιλικής αναμέτρησης μεταξύ της ΦΚ Ναντ και της Εθνικής Ρουμανίας, ενώ έλαβε το 1989 την ονομασία του προέδρου Λουί Φοντενώ. Με μέγιστη χωρητικότητα της τάξεως των 52.923 θέσεων[12], υπέστη ανακαίνιση με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 : τα κάγκελα μεταξύ κερκίδων και αγωνιστικού χώρου απομακρύνθηκαν (πρωτόγνωρο φαινόμενο στη Γαλλία), οι κερκίδες ορθίων μετετράπησαν σε θέσεις καθήμενων (τοποθέτηση 15.000 καθισμάτων), ο χλοοτάπητας αντικαταστάθηκε με καινούργιο, νέες σουίτες επισήμων εγκαταστάθηκαν[13]. Η χωρητικότητά του ήταν τότε της τάξεως των 38.004 θέσεων[14]. Δεν υπέστη καμιά σημαντική αλλαγή στη συνέχεια, εκτός από την εγκατάσταση νέου χλοοτάπητα το 2001, και την προσθήκη γιγαντοοθόνων με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ράγκμπι του 2007.

Ο πρόεδρος Βαλντεμάρ Κιτά δήλωσε το 2008 ότι επιθυμούσε να ξεκινήσει ένα σχέδιο αύξησης της χωρητικότητας του γηπέδου, ακόμη κι αντικατάστασης του Σταντ ντε λα Μπωζουάρ το οποίο έβρισκε, πλέον, "απαρχαιωμένο"[15]. Επιθυμούσε να εκμεταλλευτεί το σχέδιο ανάληψης της διοργάνωσης του Euro 2016 από τη Γαλλία για να αυξήσει τη χωρητικότητα του γηπέδου, κυρίως στους χώρους των επισήμων. Το σχέδιο φιλοξενίας αγώνων του Euro 2016, τελικώς, εγκαταλείφθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2009, καθώς το εκτιμώμενο κόστος της όλης διαδικασίας που ανερχόταν στα 80 εκατομμύρια ευρώ κρίθηκε ιδιαίτερα απαγορευτικό από τον Δήμο της Ναντ[14].

Προπονητικό Κέντρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Αθλητικό Κέντρο Ζοζέ-Αριμπά

Η ΦΚ Ναντ προπονούνταν αρχικώς στις εγκαταστάσεις της Σαιν-Πιερ ντε Ναντ (Κάστρου του Βιβιέ) ή της Μελινέ (Σταντ ντε λα Κοντρί, στο οποίο προστέθηκε ηλεκτρικός φωτισμός το 1953), στο Παρκ ντυ Γκραν-Μπλοτερώ[16], ή, ακόμη, τις περισσότερες φορές, στο Παρκ ντε Προσέ[17]. Οι συνθήκες βελτιώθηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, καθώς η ΦΚΝ χρησιμοποιούσε σχεδόν αποκλειστικά, εκτός από το Προσέ, το αθλητικό κέντρο των Μπας-Λαντ το οποίο προσφάτως κατασκευάστηκε από τον Δήμο, μακριά από το κέντρο της πόλης[18]. Ωστόσο, αυτό παρέμενε σε μη-ικανοποιητικό για τον σύλλογο επίπεδο κι έτσι, με σχετική πρωτοβουλία του προέδρου Λουί Φοντενώ, ξεκίνησε το σχέδιο κατασκευής προπονητικού κέντρου στην περιοχή της Λα Ζονελιέρ : οι εργασίες ξεκίνησαν το 1976[19] και τα εγκαίνια του προπονητικού κέντρου πραγματοποιήθηκαν το 1978[20]. Οι εγκαταστάσεις φιλοξενούν, επίσης, τη διοικητική έδρα του συλλόγου και τα τμήματα υποδομής του. Έλαβαν την ονομασία « Αθλητικό Κέντρο Ζοζέ Αριμπά » μετά τον θάνατο του τελευταίου, το 1989.

Υπό συνεχή βελτίωση (ιδιαίτερα μετά τον τίτλο του 2001), το προπονητικό κέντρο της Λα Ζονελιέρ μετρά επί συνολικής έκτασης δεκατεσσάρων εκταρίων επτά γήπεδα (τρία με φυσικό χλοοτάπητα, δύο συνθετικά, ένα ξηρό και ένα συνθετικό με άμμο), την περίφημη « fosse » ιδιαιτέρως γνωστή για τις ομαδικές προπονήσεις που ο Ζαν-Κλωντ Συωντώ λάτρευε να πραγματοποιεί σε αυτή[21] (εκείνη την εποχή σε φυσικό χλοοτάπητα και σήμερα σε συνθετικό), μια αίθουσα μυικής ενδυνάμωσης και μία λουτροθεραπείας[20].

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακρίσεις  του συλλόγου ΦΚ Ναντ σε επίσημους αγώνες
Εγχώριοι αγώνες Διεθνείς αγώνες
Επίκαιρες διοργανώσεις
  • Πρωταθλήματα: 1965, 1966, 1973, 1977, 1980, 1983, 1995, 2001
  • Φιναλίστ: 1967, 1974, 1978, 1979, 1981, 1985, 1986
  • Κύπελλα: 1979, 1999, 2000, 2022
  • Φιναλίστ: 1966, 1970, 1973, 1983, 1993
  • Φιναλίστ: 2004
  • Κύπελλα: 1965, 1999, 2001
  • Φιναλίστ: 1966, 1973, 1995, 2000
  • Φιναλίστ: 1963, 2008
Παλιές διοργανώσεις
  • Παλιό Λιγκ καπ Γαλλίας (1):
  • Κύπελλα: 1965
Επίκαιρες διοργανώσεις
  • Ημιτελικοί: 1996
  • Καλύτερη απόδοση: προημιτελικοί 1986 και 1995
Παλιές διοργανώσεις
  • Ημιτελικοί: 1980
  • Ημιτελικοί: 1996, 2003, 2004
Περιφεριακοί αγώνες
Παλιές διοργανώσεις
  • D'Honneur Ouest (1):
  • Πρωταθλήματα: 1945
  • Φιναλίστ: 1944

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  2. ↑ www.transfermarkt.com/-/mitarbeiterhistorie/verein/995.
  3. ↑ «LFP.fr - Ligue de Football Professionnel - FC NANTES». Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «L'histoire du FC Nantes: Entraîneurs». fcnantes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2013. 
  5. ↑ Minier 2007, p. 41
  6. ↑ Minier 2007, p. 134 και 138. Δείτε επίσης « Nantes sous les bombes », nantes.fr, 16 Σεπτεμβρίου 2008.
  7. ↑ Minier 2007, p. 146
  8. ↑ Minier 2007, p. 150
  9. ↑ Minier 2007, p. 87
  10. ↑ Minier 2007, p. 20
  11. ↑ Minier 2007, p. 48
  12. ↑ «Le stade de la Beaujoire en chiffres». fcna.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010. 
  13. ↑ «Stade de la Beaujoire». fcnantes.com. 1 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2013. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «« Nantes renonce à l'Euro 2016 »». L'Express. 7 Σεπτεμβρίου 2009. 
  15. ↑ «« Kita : Pourquoi pas un nouveau stade à Nantes ? »». Presse-Océan. 17 Ιανουαρίου 2008. 
  16. ↑ Verret 1981, p. 106
  17. ↑ Minier 2007, p. 104
  18. ↑ Minier 2007, p. 17
  19. ↑ Minier 2007, p. 13
  20. ↑ 20,0 20,1 «Centre sportif». fcnantes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2010. 
  21. ↑ Dessault, Patrick (27 Δεκεμβρίου 1994). «Exploit de l'année - Un but très « loco »». France Football 2541. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=ΦΚ_Ναντ&oldid=10428450"